หนิวชุนหมิง มวยไท่จี๋ตระกูลหยาง

หนิวชุนหมิง 牛春明 (ค.ศ. 1881 – 1961) ครูมวยไท่จี๋ตระกูลหยาง ชาวแมนจู คนปักกิ่ง เป็นศิษย์มีชื่อของหยางเฉิงฝู่ ปี 1901 เรียนแพทย์ที่โรงพยาบาลคำสอนพระคริสต์คาทอลิก แผนกกระดูก ปี 1902 ไหว้ อ.เฉิงฝู่เป็นอาจารย์ และได้รับการชี้แนะจาก อ.หยางเจี้ยนโหว และได้ชื่อ “จิ้งเซวียน” (ในศิษย์รุ่นใหญ่ที่เรียนกับ อ.เจี้ยนโหว แต่ต้องกราบ อ.หยางเฉิงฝู่เป็นอาจารย์มีสามท่าน ต่างได้ชื่อที่มีคำว่า “เซวียน” จึงเรียกกันว่าเป็นสามศิษย์เอกรุ่นเซวียน อีกสองท่านคือ อ.หลีหย่าเซวียน และ อ.เถียนเจ้าหลิน) ปี 1912 ตามหยางเฉิงฝู่สอนมวยที่สวนจงยาง ปี1914 อยู่ช่วยสอนในสำนักมวยตระกูลหยาง พอเรียนจบหมอก็ไปยังต้าถงแห่งซานซี สือเจียจวงแห่งเหอเป่ย ฝูโจวแห่งเจียงซี ต่างๆ เพื่อหาครูและพบปะมิตรสหาย จากนั้นก็เดินทางลงใต้ช่วยหยางเฉิงฝู่สอนในหลายๆ ที่ ในปี 1946 ได้ตั้งสำนักมวยหนิวชุนหมิงไท่จี๋เฉวียนขึ้นที่หังโจว

อ.หนิวชุนหมิง

หนิวชุนหมิงนั้นมีกงฟูของแรงฟังที่ลึกล้ำ สามารถบอกท่วงท่าของอีกฝ่ายก่อนออกอาวุธได้ มีครั้งหนึ่งที่หย่งคัง มีครูมวยผู้หนึ่งมาเยี่ยม เมื่อครั้งอยู่ในห้องรับแขกดื่มชากันอยู่ก็แอบลงมือจู่โจมโดยไม่ให้รู้ตัว หนิวชุนหมิงร่างกายไม่ออกจากเก้าอี้ หมุนเอวเคลื่อนมือส่งตาม ครูมวยผู้นั้นก็กระโดดไปข้างหลัง ชนโต๊ะล้ม ชุดชาแตกไปหมด วันต่อมาครูมวยผู้นั้นยังพาเพื่อนมาอีกสามคน สี่คนล้อมสี่มุมของห้องรับแขก ลงมือโจมดีหนิวชุนหมิงพร้อมกัน อ.หนิวก็ฟาแต่ละคนออกไปจนหมด สี่คนนั้นรู้สำนึกจึงขอคำชี้แนะความลับเรื่องใช้คนน้อยชนะมากได้อย่างไร หนิวชุนหมิงอธิบายว่า “นี่คือกงฟูของแรงฟัง (ทิงจิ้งกงฟู) ของไท่จี๋ ฟังก่อนค่อยฟา ฉับพลันเหมือนสายฟ้า มีฝีมืออันเล็กน้อยนี้ติดตัว สามารถเผชิญสถานการณ์ที่ลำบากโดยไม่ตกใจ เปลี่ยนอันตรายเป็นปลอดภัยได้”